- Szkoła
- Aktualności
- Biblioteka i Świetlica
- Galeria
- Wideo
- Kontakt
- O szkole
- Nasi Absolwenci
- Oferta
- Prawo wewnątrzszkolne
- Projekty
- Rekrutacja
- Pracownicy
- Dyrekcja
- Nauczyciele
- Pracownicy
- Rodzice
- Ogłoszenia
- Rada Rodziców
Biuletyn
Tu jesteś >> Strona Główna >> O Szkole >> Historia Szkoły
Dziś jest środa , 12 lutego 2025 rok.
Historia Szkoły
1923/1924 – najstarszy zapis w kronice szkolnej. Autorką jest ówczesna
kierowniczka jednoklasowej szkoły w Kościuszkowie pani Maria Kasprzycka.
Z kroniki dowiadujemy się, że istnieje już dwuklasowa szkoła w Czarnej,
która w przyszłości ma zostać przekształcona w siedmioklasową. Kierowniczą tej ostatniej była Felicja Komorowska. 1926/1927 – nastąpiło połączenie dwóch szkół w jedną trzyklasową w Czarnej, choć faktyczną siedzibą nadal był Kościuszków. Pani Maria Kasprzycka z żalem stwierdza, że gospodarze z Czarnej widzieli okazję do zarobku i zażądali wygórowanych sum za wynajęcie izb na sale lekcyjne. Po 4 trudnych latach pani Kasprzycka zrezygnowała z kierowania szkołą i poprosiła o przeniesienie do Rzeczkowa, a na jej miejsce przyszła pani Eleonora Cybulska, która dalej prowadziła zapiski w kronice. Interesująca jest wzmianka o niecodziennym bojkocie szkoły przez mieszkańców Czarnej, którzy nie chcieli posyłać swych dzieci do odległego o 2 km Kościuszkowa. Doszło nawet do przykrego incydentu z udziałem nowo wybranego wójta pana Jana Kwaśnika ze Słupicy. Pod koniec października, wraz z innymi gospodarzami z Czarnej, przybył do Kościuszkowa oświadczając, że przenosi na swoją odpowiedzialność szkołę do Czarnej i zabrał część ławek. Szybka interwencja kierowniczki u inspektora szkolnego pana Płużańskiego sprawiła, że meble wróciły na swoje miejsce.
1 grudnia 1928 r. – szkoła zostaje przeniesiona do Czarnej. Niestety warunki są o wiele gorsze niż w Kościuszkowie. Pani E. Cybulska zanotowała z goryczą: „powróciliśmy do ciasnych, ciemnych i dusznych a w zimie nie dających się ogrzać mieszkań, które na takie miano nie zasługiwały, bo urągały najprymitywniejszym wymaganiom. Ci ludzie w Czarnej – zadowoleni z posiadania szkoły u siebie, przestali „zawracać” sobie głowy „wymyślnemi lokajami” jak sami powiadają, bo skoro już ta szkoła jest – to wszystko jedno jak i gdzie umieszczona, ale jest. Wynajmowane izby nie spełniają żadnych standardów, a ciasnota powoduje, że p. kierownik jest zmuszona w roku szkolnym 1928/1929 do odmowy przyjęcia do szkoły ok. 50 dzieci z okolicy. Wspomina również o skandalicznych warunkach w jakich przyszło jej wegetować w wynajętej izbie, gdzie temperatura zimą (pomimo opalania w piecu) wynosiła – 5 stopni C. Pani Cybulska wspomina również o komasacji gruntów, jakie mają miejsce w Czarnej. W ich wyniku wyznaczono 2 hektary gruntu pod budowę przyszłej szkoły.
1928/1929 – zawiązał się Komitet Budowy Szkoły; zakup cegły. 1930/1931 – „Mimo kupionej cegły i drzewa sprawa budowy szkoły nie ruszyła naprzód. Przyczyna takiej opieszałości była garstka gospodarzy (bardzo zresztą starych), którzy mając posłuch u większości mieszkańców korzystali z tego i buntowali innych aby do budowy szkoły nie przystępować, gdyż to będzie przyczyną majątkowej ruiny wsi”. Pomimo urągających wszelkim wymogom warunków nauki i pracy (wynajmowane izby miały powierzchnię każda po 26 m2 i musiały pomieścić po sześćdziesięcioro dzieci) wielu nadal nie widziało potrzeby budowy szkoły.
20 września 1933 – zaczęto zalewać fundamenty; następnie sprowadzeni z Radomia murarze przystąpili do pracy. Do budowy zostali zaangażowani również starsi uczniowie, którzy po lekcjach donosili murarzom cegłę.
15 września 1935 r. – zostały oddane do użytku 2 sale; trzecia miała być wkrótce ukończona.
29 września 1935 r. – odbyła się uroczystość poświęcenia szkoły, w trakcie której nadano placówce imię Stefana Czarnieckiego.
wrzesień 1936 r. – posadzono przed szkołą kilka kasztanów (rosną do dziś)
kwiecień 1937 r. – oddanie do użytku czwartej sali.
Nauczycielka na zdjęciu Barbara Szałabaj
15 listopada 1937 r. – przemianowanie szkoły z drugiego na szkołę trzeciego stopnia. Dzięki temu dzieci z okolicy mogły kontynuować edukację do klasy VII bez konieczności przenoszenia się do innej placówki.
1939 -1942 - W czasie wojny szkoła funkcjonowała do roku 1942. We wrześniu tego roku władze niemieckie zajęły budynek na magazyn zboża.
1946 r. - Ponownie dzieci zawitały do szkoły w roku 1946., ale z przyczyn nam nieznanych, zaniechano używania imienia Stefana Czarnieckiego.
1959/1960 - W roku szkolnym 1959/60 rozpoczęto rozbudowę szkoły, która ostatecznie liczyła 8 sal lekcyjnych.
Na zdjęciu ówczesny dyrektor szkoły Leszek Sadowski
Fragment zdjęcia klasy IVb, rok szkolny 1972/73,
nauczycielka od lewej Maria Nakonieczna
14 maja 1996 r. - uroczyście zostało przywrócone Publicznej Szkole
Podstawowej w Czarnej imię Stefana Czarnieckiego. W trakcie uroczystości
po raz pierwszy odśpiewano hymn szkoły, do którego słowa napisała nauczycielka
nauczania początkowego, pani Sławomira Żuchowska, a muzykę skomponował pan
Robert Kajdaniak (nauczyciel muzyki). Szkoła nie posiada swojego sztandaru,
ale dzięki pani Danucie Kieloch (obecnie już emerytowanej nauczycielce matematyki)
na korytarzu szkolnym wisi portret hetmana jej autorstwa. 2001 r. – uroczyste otwarcie nowego skrzydła szkoły. Dobudowano salę gimnastyczną, 4 sale lekcyjne oraz łazienki i szatnie.
Copyright by PSP Czarna 2013
